|
|
Rudenberg |
|
|
Wiedenwiibli-Film von 1978 S8
Kopie als Video Die Sage vom „Wiedewiibli und Waldgeischt“ Wiedenkreuz Und es begab sich zu jenere
Zit als in Baden noch........, ach eigentlich war’s
no früener, do het sich uf de Wiede am Rudeberger-Höheweg, zwische de Engelsmann-Hütte un
de Schillingskapelle, folgendes zuetrage:
S’war Februar, s’war saumäsig kalt, in de Neustadt hensi
Fasnet gfieret, un im Wald herrschte winterliche Ruh. Do het en Bur do obe sim Knecht befohle mit ihm in
de Wald zum Holzmache mitz’kumme. De Knecht het it welle, er het gmeint daß
mer am heilige Rosemendig
it grad im Wald schaffe mueß,
wo ganz Neustadt am fiere isch! Er, de Knecht, hät jo au gern de Umzug aguget! De Bur aber isch halber
nersch worre, un het gscholte:
“ du fule Keib du, bei dir git’s
allewil was zum fiere! Mach daß
in Stiefel kunsch un dann
gemmer in de Wald, fertig ab!“ Do het de Knecht
halt doch sini Stiefel azoge
un isch in de Schopf d’Säge un d’Axt hole gange. Nun stapfe
si beidi erst über’s Feld
un dann in de Wald. Sie schwäze
nix mitenand! De Knecht isch
nersch, er wär jo so gern
zum ....... aber, jetz
do, mach ebbis, s’isch jez wie s’isch! De Bur suecht de Baum us der gfällt were sott, un los gots. D’Axthieb halle duerch de winterlich Wald, d’Ruh
wird g’stört, un’s Wild
horcht uf! Aber nit nur s’Wild wird ufmerksam uf des wo sich do duet, de
Waldgeist het au ebbis gmerkt und loset mit g’runzelter
Stirn in’s Unterhgolz!!
Er traut sine Ohre it, do schafft jo einer, un des am Rosemändig! Na wart Bürschli, rueft zornig de
Waldgeist un lost’s im
Wald dundere! Erst leis, dann immer luter! Des stört unsren Bur aber it,
er schafft witer als wär nix gsi.
No wart, denkt der
Waldgeist, un erscheint mit’m
Wiedewiibli uf de
Waldlichtung vor’m Wiedekriz.
De Schreck fahrt denne beide schaffige Kerle ganz sche in d’Glieder un sie höre glie uf mit Holzmache. De Waldgeist poltert los un rueft: „Mei, Birle, des wird der teuer z’stehe
kumme, des Schaffe am Rosemändig
da her!!“ Er schilt un winkt mit sim Stecke! „Zur Strof sollsch von nun an immer
in de Neustadt am Rosemändigsumzug mitmache un des Wiedewiibli uf’m Buckel mittrage! Un daß it bschieße
duesch, dodruf paß ich scho selber uf, des glaubsch aber!“ Kaum het de
Waldgeist usgschwezt isch’s
passiert, des Wiedewiibli isch
dem Bur uf de Buckel ghoppet
un er kanns nimi loswerre. De Bur mit’m Wiedewiibi un de Waldgeist sin von de Lichtung verschwunde
und de Knecht isch mit zittrige Knie heimgange. Im Wald isch wider d’winterliche Ruh ikehrt, aber unne, in de Neustadt kann mer
si jetzt sehe, alle drei! De Bur mit’m Wiedewiibli uf’m Buckel un de Waldgeist mit sim Stecke.
An jedem Rosemändigsumzug laufe’se
durch d’Stadt. Ja, so war’s halt damals, un so wird’s wohl noch lang bliebe, an de Fasnet uf’m Wald! Passe blos uf, un
mache Fasnet, un genn blos it
in de Wald zum Schaffe.......... So het seli Gschiicht de alt Kerne Konrad vom Rudeberg
verzählt und hier no e Gschicht über
seli Zwei ! Home |
Herausgeber
dieser Internet-Domain (www.rudenberg.de) ist:
watzek@rudenberg.de
2014 © Copyright RW Diskleimer